Diagnostyka chorób serca
Choroby układu sercowo-naczyniowego są wiodącą przyczyną zgonów na świecie. Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia ( WHO) z 2015 roku liczba zgonów spowodowanych chorobami układu krążenia mieści się w przedziale 17,3-17,5 mln rocznie.
Badania kardiologiczne
Pod tą nazwą kryje się szereg procedur diagnostycznych mających na celu rozpoznanie chorób układu sercowo-naczyniowego takich jak: choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, zapalenie mięśnia sercowego, miażdżyca, niewydolność serca, nabyte i wrodzone wady serca.
Objawami jakie mogą skłonić do rozpoczęcia diagnostyki są:
- ból lub dyskomfort w klatce piersiowej
- kołatanie serca
- nierówne bicie serca
- zawroty głowy
- duszności,
- częste omdlenia i zasłabnięcia.
Proces należy rozpocząć od wizyty w przychodni podstawowej opieki zdrowotnej, gdzie lekarz przeprowadzi wywiad z pacjentem ze szczegółową analizą objawów i podejmie odpowiednie kroki prewencyjne. Jakiekolwiek nieprawidłowości wykryte w czasie takiej wizyty są wskazaniem do konsultacji specjalistycznej.
Diagnostyka chorób serca – jakie badania są wykonywane?
Lekarz kardiolog zajmujący się bezpośrednio diagnostyką chorób serca i naczyń krwionośnych w celu postawienia diagnozy zleca przeprowadzenie szeregu badań diagnostycznych tj.:
- Pomiar ciśnienia krwi: to podstawowe badanie, które z powodzeniem możemy wykonać w domu za pomocą ciśnieniomierza.
- Holter ciśnieniowy: to badanie polegające na noszeniu mankietu do pomiaru ciśnienia tętniczego na ramieniu połączonego z małym rejestratorem przez całą dobę. Pomiary są wykonywane co 20 minut w ciągu dnia i co 30 minut w nocy następnie zapisywane w pamięci urządzenia.
- EKG: najczęściej wykonywane badanie kardiologiczne z uwagi na swoją prostotę, ogólnodostępność i cenę. W badaniu EKG elektrody umieszczone na klatce piersiowej pacjenta i na kończynach zbierają z powierzchni ciała informacje o elektrycznej pracy serca. Dzięki temu możemy ocenić zaburzenia rytmu, czy występują cechy pogrubienia mięśnia sercowego lub powiększenia przedsionków, bloki przewodzenia oraz niedokrwienia mięśnia sercowego lub przebytego zawału.
- Holter EKG: podobnie jak holter ciśnieniowy monitoruje stan zdrowia w systemie dobowym. Pacjent nosi rejestrator z elektrodami umieszczonymi na klatce piersiowej. Zapis pracy serca rejestruje się na urządzeniu, które następnie analizuje lekarz.
- Próbę wysiłkową: najczęściej prowadzona jest na bieżni ruchomej lub na rowerze i ma za zadanie odwzorowanie objawów pojawiających się w czasie wysiłku fizycznego lub po jego zaprzestaniu. Polega na stopniowym zwiększaniu obciążenia, aż do zmęczenia uniemożliwiającego dalszą kontynuację badania lub do wystąpienia objawów. W czasie próby monitoruje się na bieżąco EKG, a okresowo także ciśnienie tętnicze (co 2-3 minuty).
- Podstawowe badania krwi: morfologię, lipidogram, glukozę, CRP, układ krzepnięcia, stężenie jonów sodu i potasu w surowicy krwi, badanie ogólne moczu
Badania genetyczne a diagnostyka chorób serca
Rozszerzona diagnostyka chorób układu krążenia wymaga przeprowadzenia badań genetycznych w celu poznania ich przyczyny.
Jednym z nich jest czynnik V (Leiden) którego mutacja zwiększa ryzyko powstania zakrzepicy oraz jest przyczyną zwiększonego ryzyka wystąpienia poronień samoistnych jak i innych patologii ciąży. W populacji europejskiej mutacja Leiden występuje u około 40 – 50% osób z obciążonym rodzinnym wywiadem w kierunku żylnej choroby zakrzepowo – zatorowej.
Kolejnym badaniem jest genotypowanie ApoE, które wykonuje się by ocenić możliwe genetyczne przyczyny miażdżycy i w celu podjęcia decyzji terapeutycznych u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego oraz w potwierdzeniu rozpoznania hiperlipoproteinemii typu III.
W zależności od postawionej diagnozy, leczenie może mieć charakter objawowy ( przyjmowanie leków), inwazyjny przez cewnikowanie serca, angiokardiografię lub chirurgiczny( wstawianie i wymianę zastawek i rozruszników serca, wszczepianie by-passów czy przeszczepy serca).
Choroby serca i czynniki ryzyka
Bardzo ważnym aspektem jest profilaktyka chorób sercowo-naczyniowych która opiera się na wykrywaniu i eliminacji czynników ryzyka. Wyróżniamy czynniki podlegające i nie podlegające modyfikacjom.
Do pierwszej grupy należą: nieprawidłowe żywienie, palenie tytoniu, mała aktywność fizyczna, podwyższone ciśnienie tętnicze, zwiększone stężenie cholesterolu LDL (LDL-C) w osoczu, zwiększone stężenie trójglicerydów, cukrzyca, nadwaga lub otyłość. W celu zapobiegania rozwojowi chorób serca należy zminimalizować ich występowanie lub całkowicie je wyeliminować.
Drugą grupą czynników mających wpływ na rozwój choroby układu krwionośnego są czynniki które nie podlegają niestety modyfikacjom są to: wiek (mężczyźni ≥45 lat, kobiety ≥55 lat), płeć (większe ryzyko u mężczyzn niż u kobiet przed menopauzą), wczesne występowanie w rodzinie choroby niedokrwiennej serca lub chorób innych tętnic na podłożu miażdżycy (u mężczyzn <55. rż., u kobiet <60. rż.).
Aby uzyskać dodatkowe informacje zadzwoń pod numer telefonu: